میریام طلایی، هنرمند و قهرمان موتورسیکلت سواری، به عنوان یکی از حامیان سگ های ولگرد در تهران شناخته می شود که در پناهگاهی که با امکانات شخصی خود ساخته است، نگهداری می کند.
به گزارش فرارو، خبرگزاری آناتولی ترکیه در گزارشی نوشت: میریام طلایی موتورسوار و فیلمساز ایرانی 150 سگ ولگرد جمع آوری شده از خیابان را در پناهگاهی با وسایل شخصی خود در زمینی که اجاره می کند نگهداری می کند.
جایی دورتر از تهران، در انبارها و کارخانه‌های بیرون شهر، زنی گوشه‌ای برای سگ‌های ولگرد ساخته است. سگ های دارای معلولیت و بیماری معمولا در مکانی امن ساخته شده توسط مریم طلایی درمان می شوند و با حمایت او به زندگی خود ادامه می دهند تا از پرورش بی رویه آنها جلوگیری شود و بدون آسیب رساندن به محیط زیست در این مکان به زندگی خود ادامه دهند.
مری طلایی 41 ساله به عنوان حامی حیوانات به ویژه سگ های ولگرد و ولگرد شناخته می شود.
از سگ های نژادهای مختلف برای سگ های باز استقبال می شود. آنها دور مریم می چرخند و همه برای قرار گرفتن خود در کنار مری با یکدیگر رقابت می کنند. او همه آنها را نام می برد، سابقه پزشکی و مشکلات آنها را می یابد. او همچنین به یاد می آورد که همه را از کجا پیدا کردند و به این مرکز آوردند. او مانند مادری مهربان از این حیوانات مراقبت می کند تا در این محیط راحت زندگی کنند و به محیط زیست آسیب نرسانند.
مری درباره نحوه کمکش به این سگ ها می گوید: حدود 7 سال است که یک پناهگاه کوچک دارم که توسط خانواده و افراد مدیریت می شود. من در کانادا زندگی می کردم که همیشه به پناهگاه ها کمک می کردم و همچنین به مراکز بزرگ ایران کمک می کردم.
وی با بیان اینکه سعی می شود تا حد امکان از حیوانات محافظت شود، گفت: سگ ها قبل از هر چیز عقیم می شوند. بسیاری از سگ‌ها پس از درمان به کمک تکیه می‌کنند زیرا یا دست و پای خود را از دست داده‌اند یا دید محدودی دارند. باید نگهش دارم اما سگ هایی که عقیم می شوند را عقیم می کنیم و در جای امنی می گذاریم.
طلایی در پاسخ به این سوال که چرا این همه سگ ولگرد در ایران وجود دارد، توضیح می دهد: آنها فقط سگ ها را می کشند زیرا بودجه صرف عقیم سازی نمی شود. یا بعضی ها حیوانی را می خرند و مدتی آن را در خیابان رها می کنند که نمی توانند نگهداری کنند. همان سگ زنجیر را شروع می کند.
آنها در فضای اجاره ای 850 متری فضایی برای زندگی سگ های ولگرد ایجاد کرده اند. او از جاهای مختلف سگ آورده است، مثلاً در زلزله کرمانشاه به دو توله سگ خراب کمک کرده و آنها را وسط خود گذاشته یا دو سگ کور در کنار جاده پیدا کرده است.
او کارهای اولیه درمانی مانند دارو یا واکسیناسیون را انجام می دهد و سگ را برای جراحی های مختلف نزد پزشک می برد.
او درباره هزینه پناهگاه سگ که به صورت خصوصی پرداخت می کند، گفت: اینجا هزینه بیشتر از غذایی است که برای مرغداری درست می کنیم. ما قراردادهای کشتارگاهی داریم. به آنها نان هم می دهیم، در گروه های شغلی مختلف کار می کنم تا بتوانم درآمد داشته باشم و سگ تربیت کنم. اما گاهی دوبار ماشینم را می فروشم تا بتوانم هزینه آن را بپردازم.
