[ad_1]
صبح پنجشنبه در St. کلیسای جامع کاتولیک نیکلاس اوکراین در محله دهکده اوکراینی شیکاگو، اهل محله در حالی که نور روز از شیشه های رنگی که از کلیسای جامع سنت ساخته شده بود، نماز می خواندند. سوفیا در شهر کیف پایتخت اوکراین.
The Very Rev. سرهی کووالچوک از ده ها جمعیت خواست تا برای صلح و امنیت به اوکراین دعا کنند.
او گفت: خدا ما را دوست دارد. “و خداوند گوش می دهد.”
کوالچوک پس از مراسم دعا گفت که اوکراین “یک ملت صلح آمیز است”. ما فقط دوست داریم کشور خودمان را داشته باشیم… ما دوست داریم انتخاب خودمان را داشته باشیم.”
آمریکایی‌های اوکراینی در سراسر ایالات متحده با دعا، فراخوان برای صلح و تظاهرات در خارج از تأسیسات دیپلماتیک روسیه در واشنگتن، دی سی و نیویورک، یک روز پس از آغاز جنگ جدید را سپری کردند و از روسیه خواستند به تهاجمی که خانواده‌ها، دوستان و اجدادشان را تهدید می‌کند پایان دهد. وطن
آنها گفتند که گزارش های خبری که نشان می دهد خسارات و تلفات را نشان می دهد “به سختی قابل مشاهده است.”
روسیه به اوکراین حمله کرد:بایدن جزئیات تحریم های جدید روسیه را توضیح می دهد و می گوید «تجاوز نمی تواند بی پاسخ بماند».
عکس‌ها و فیلم‌هایی از اوکراین نشان می‌دهد که ساکنان مجروح، دود از ساختمان‌ها می‌ریزد و موشک‌ها در خانه‌ها گیر کرده است. آژیرهای دفاع غیرنظامی در حالی که صف های طولانی اتومبیل ها به آرامی از پایتخت شهر کیف خارج می شدند، ناله می کردند.
این حمله امیدها برای یک راه حل دیپلماتیک را از بین برد و ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین رسما روابط دیپلماتیک خود را با روسیه قطع کرد.
در St. لیزا سویتنیک، دستیار مدرسه کلیسای جامع نیکلاس، گفت که معلمان دانش‌آموزانی را که از نگرانی درباره خانواده‌های خود در اوکراین گریه می‌کردند، نگه داشتند. مدرسه به دانش‌آموزان اجازه می‌داد تا با هم به عنوان راهی برای حمایت از آنها شرکت کنند.
سویتنیک نیز نگران خانواده خود در غرب اوکراین است. او گفت که آنها برای حفظ امنیت از شهرهای بزرگ کشور دوری می کنند.
او گفت: “تو خیلی احساس درماندگی می کنی.” “درماندگی بسیار زیاد است.”
پل اسکوموروچ، دانش آموز کلاس هشتم در St. نیکلاس و پسر یک مادر اوکراینی الاصل می‌گویند که از پسرعموهایش که در کشور مانده‌اند می‌ترسد.
آیا ما در جنگ با ایالات متحده به اوکراین کمک خواهیم کرد؟ روسیه؟ نیروهای آمریکایی ناتو را در اروپا تقویت می کنند
پل گفت: “آنها احساس امنیت نمی کنند.” او افزود که بسیاری به او گفته اند که در حال جمع کردن وسایل هستند و در صورت لزوم آماده حرکت هستند.
تاراس اسلوبودیان، که در هنگام به اهتزاز درآوردن پرچم اوکراین در محله دهکده اوکراینی شیکاگو، در برابر دمای انجماد مقاومت کرد، گفت که ممکن است به سمت دیگری برود – تا دوباره به خواهر و برادرها و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در اوکراین بپیوندد.
او گفت: «اگر لازم باشد برمی‌گردم و کمک می‌کنم. “من فقط نمی توانم کنار باشم.”
در بلومفیلد هیلز، میشیگان، اولنا دانیلیوک، مهاجر اوکراینی، گفت که از خشونت ها آشفته، غمگین و عصبانی شده است. دانیلیوک، نایب رئیس کمیته واکنش به بحران اوکراین آمریکایی در میشیگان، گفت که یکی از خواهرانش و فرزندانش از کیف فرار کرده اند و در یک شهر کوچک مخفی شده اند. دیگران در شهر Lviv هستند. او گفت که انتظار جنگ امروز را نداشتند.
دانیلیوک گفت: «آنها در شوک کامل از خواب بیدار شدند.
در میشیگان: آمریکایی های اوکراینی با وحشت حملات روسیه را تماشا می کنند
میکولا مورسکی، رئیس کمیته واکنش به بحران اوکراین آمریکایی در میشیگان، از همه آمریکایی ها خواست برای حل “خشونت بی معنی” و برای امنیت مردم اوکراین دعا کنند.
در لس آنجلس، کشیش ایهور کوشیک عصر پنجشنبه درهای کلیسای کاتولیک اوکراینی ولادت مریم مقدس را برای یک مراسم ویژه باز کرد. حدود دوجین نفر در کلیسای کوچکی که با شمع های معطر و نقاشی های رنگارنگ مقدسین مزین شده است، جمع شدند.
کوشیک گفت: «ما مردم خود را برای اقامه نماز شب فرا خواندیم تا بتوانیم دعای ویژه ای برای اوکراین و برای یاری خداوند بخوانیم.
هم او و هم همسرش، اولگا، که 20 سال پیش به ایالات متحده مهاجرت کردند، گفتند که از تماشای تهاجم در تلویزیون بی‌درنگ در حالت شوک بودند. آنها گفتند که دوستان و خانواده این زوج که هنوز در کشور زندگی می کنند مخفی شدند، از جمله برخی از آنها که در ایستگاه های مترو پناه گرفته بودند.
اولگا در حالی که اشک می ریخت گفت: “این یک احساس غیر واقعی است.” شما واقعاً نمی‌فهمید که کشور و خانه‌تان چقدر برایتان ارزش دارد، مگر اینکه ببینید در حال تکه‌تکه شدن است و ببینید مردمتان بدون هیچ دلیلی به ضرب گلوله کشته می‌شوند.»
اوکسانا ایواسیو، 71 ساله، بیرون خیابان سنت. کلیسای کاتولیک جورج اوکراین در شهر نیویورک، جایی که او پرچم های ایالات متحده و اوکراین را به توری فلزی بیرون درهای کلیسا چسباند.
او گفت: من لال هستم. “من می خواهم دعا کنم همه چیز درست شود.”
ایواسیو، که خانواده اش اهل شرق اوکراین است، در سال 1995 به ایالات متحده آمد. او اقوام خود را در این کشور دارد اما تا صبح پنجشنبه از آنها خبری نداشت.
او گفت: «می‌دانستم (پوتین) قرار است بیاید، اما نمی‌دانم او تا کجا پیش خواهد رفت».
ایواسیو گفت، اگرچه بیش از دو دهه از مهاجرت او به ایالات متحده می گذرد، “قلب من هنوز با کشورم است.”
“حمله غیر موجه”:متحدان روسیه در مناقشه اوکراین چه کسانی هستند و چه موضعی دارند؟
او افزود: «خدا نظاره گر است. و روزی خواهد گفت بس است.»
داریا رکوچا، 78 ساله، در شعبه نزدیک نیویورک انجمن سلفرلیانس آمریکایی‌های اوکراینی، یک اتحادیه اعتباری، گفت که مرتباً برای خانواده‌اش در اوکراین بسته‌های پول و مراقبت می‌فرستد. او امیدوار است که در طول تهاجم به ارسال ادامه دهد.
او گفت: «مردم زیادی در حال مرگ هستند. این خبر بسیار بدی است.
سوفیا دمیانچوک، 19 ساله، ساکن بروکلین، گفت که او و خانواده اش همچنین سعی کرده اند برای اقوام خود در اوکراین پول بفرستند. او گفت که آنها همچنین از جمع آوری کمک های مالی آنلاین برای کمک به دفاع اوکراین حمایت کرده اند.
تام بیرچارد، مالک Veselka، یک رستوران محبوب اوکراینی در دهکده شرقی، گفت که با رهبران جامعه اوکراینی تماس گرفته است تا راهنمایی کنند که حامیان می توانند برای کشور جنگ زده خود کمک های مالی ارسال کنند.
Birchard گفت: «مردم می‌خواهند بدانند که به مکان‌هایی هدیه می‌دهند که بیشترین فایده را دارد.
در غرب میانه، ولاد سازن یک دانشجوی سال دوم مبادله از اوکراین است که در رشته مهندسی هوافضا در دانشگاه میسوری تحصیل می کند. زادگاه او، خارکف، جایی که دوست دختر، والدین و خواهر 8 ساله‌اش زندگی می‌کنند، تقریباً 25 مایل از مرز با روسیه فاصله دارد.
سازن در سخنانی قبل از شروع حمله توسط نیروهای نظامی روسیه گفت که با خانواده و دوست دخترش از طریق تماس های ویدیویی “همیشه در حالی که آنها خواب نیستند” در تماس بوده است.
او گفت: “آنها عصبی هستند، اما همچنین مطمئن هستند که ارتش اوکراین از آنها محافظت خواهد کرد.”
آرتم آگوانیان، یک دانشجوی 18 ساله کالج در رود آیلند، گفت که او و خانواده اش تابستان گذشته در جریان بازدید از بخشی از شرق اوکراین که در آن بزرگ شد، ترجیح دادند روسی صحبت کنند. دیگری، ویکتور ملتا، 41 ساله که با فناوری ربات کار می کند، زمانی که در بخش غربی کشور زندگی می کرد، به زبان اوکراینی صحبت می کرد.
جدای از زبان ها، آنها در مورد اوکراین توافق دارند. هر دو گفتند که می خواهند هر کاری که می توانند انجام دهند تا بحران نادیده گرفته نشود – احتمالی که آگوانیان آن را “تهدید فراموشی” نامید.
در اسپرینگفیلد، ایلینوی، جایی که ولاد برادسکی پس از ترک کیف در سال 1994 به آنجا آمد، این ساکن 69 ساله گفت که روزانه با دوستان خود در اوکراین صحبت می کند تا از اخبار مطلع شود.
برادسکی درباره واکنش دوستانش به تجمع نیروهای روسی قبل از تهاجم اواخر شب چهارشنبه گفت: «آنها سیستم عصبی بسیار خوبی دارند». آنها هیچ وحشتی ندارند. برخی از آنها اسلحه می خرند و اگر (روس ها) بیایند، با آنها مبارزه می کنند.
برادسکی افزود: “آنها به (تحلیل) من در مورد وضعیت نیاز ندارند. آنها آماده مبارزه برای دولت خود، برای خانواده های خود، علیه روس ها هستند.”
بر اساس داده های اداره سرشماری ایالات متحده در سال 2019، بیش از 1 میلیون آمریکایی اوکراینی در ایالات متحده وجود دارد. براساس داده‌ها، شهر نیویورک با حدود 160000 نفر و فیلادلفیا با حدود 60000 نفر، مناطق شهری با بیشترین گروه‌ها هستند.
آمریکایی‌های اوکراینی در سرزمین مادری خود حمایت می‌شوند.
سوزان پی کلارک، رئیس و مدیر اجرایی اتاق بازرگانی ایالات متحده، در بیانیه‌ای حمله روسیه را “توهین به اعتقاد راسخ ما به جهانی که در آن کشورهای دموکراتیک، با پیروی از حاکمیت قانون و سیستم تجارت آزاد، می‌توانند مورد تجاوز قرار گیرند” خواند. آزاد و موفق.»
مشارکت: جان بیکن و کریستال هیز، USA TODAY. راجر مک‌کینی، کلمبیا دیلی تریبون؛ استیون اسپیری، مجله دولتی ثبت نام; مارک رینولدز، مجله پراویدنس
[ad_2]
